Wederopbouw, welvaart en schaduwzijden

Na WO II brak een tijd van wederopbouw, bevolkingsgroei en stijgende welvaart aan. Herstel werd voortvarend aangepakt en de infrastructuur werd verbeterd. Ook Vereniging Bosch & Duin en omstreken verrees uit de as.
Een greep uit de verdere historie van de 3 dorpen.

De keerzijde diende zich in 1960 aan. De gemeente Zeist lanceerde een plan voor zo’n 3000 woningen, voornamelijk hoogbouw met wat eengezinswoningen. Door de hevige protesten onder aanvoering van De Vereniging Bosch en Duin e.o. is dit plan – en alle grootschalige volgende plannen – in de prullenbak beland. Wel is de bebouwing in de loop der jaren sluipenderwijs wat dichter geworden door kleinschalige verkaveling. En het blijft oppassen: anno 2016 is op het nippertje voorkomen dat een deel van Bosch en Duin op initiatief van de gemeente binnen de ‘rode contouren’ opgenomen werd, wat bouwen makkelijker zou maken.

Omdat het in onze buurtschappen aan een school ontbrak, was er weinig contact tussen de kinderen. Daarom nam Vereniging Bosch & Duin e.o. in 1961 het initiatief een jeugdclub op te richten met een eigen clubgebouw. Binnen enkele jaren telde deze 200 leden in de leeftijd van 6 tot 14 jaar. Er werd getimmerd, geknutseld, toneel gespeeld, getafeltennist en nog veel meer. Maar tijden veranderen: anno 2017 bestaat de jeugdclub niet meer wegens gebrek aan belangstelling bij de jeugd.

Wat nog wel bestaat: Tennisvereniging Bosch en Duin, oorspronkelijk voortgekomen uit de jeugdclub en zwaar bevochten bij de gemeente die uiteindelijk toestemming gaf voor 6 banen en uitbreiding van het clubgebouw.
Sindsdien vinden hier ook de verenigingsactiviteiten plaats, zoals de sociëteitsavonden van de in 1979 opgerichte sociëteit. De vereniging geeft sinds 2005 ook een full colour magazine uit, liefkozend 'het meest glossy sufferdje' van Nederland genoemd.

Met de groei van het welvaartsniveau nam ook het verkeer toe. Het spoorlijntje tussen Baarn en Soest reed in 1972 voor de laatste keer, overigens al sinds 1941 niet meer met passagiers. De buurtbus was gekomen en noodlijdend ten onder gegaan. De omstreden A 28 werd in 1986 opengesteld en de Amersfoortseweg en Dolderseweg kregen steeds meer verkeer te verwerken. Eens zo rustige, statige lanen veranderden in gevaarlijke sluiproutes met alle gevolgen van dien.

Het duurde nog tot 1986 voordat Bosch en Duin werd aangesloten op het rioleringssysteem en er op tal van plaatsen grijze kastjes met een rood waarschuwingslicht verschenen, want een gewoon riool was niet mogelijk in het heuvelachtige en bomenrijke Bosch en Duin.
Ook de aanleg van kabeltelevisie verliep niet zonder slag of stoot; de gemeente vond aanleg in de buurtschappen te duur. Het duurde 7 jaar voordat 70% van de inwoners bereid was 1000,- gulden voor de aansluiting te betalen. Pas in 1990 werd het kabelnet officieel in gebruik genomen.
Om dezelfde redenen is er anno 2018 nog steeds geen glasvezelnet.

Tenslotte: Ook in de naoorlogse jaren heeft onze eerste militaire vliegbasis Soesterberg een grote rol gespeeld. Een haat-liefde verhouding, want er waren veel klachten over het lawaai van de vliegtuigen. Maar juist dat lawaai heeft ertoe bijgedragen dat de grootschalige woningplannen van de gemeente niet doorgingen door de ‘hoge geluidsbelasting’. Rond de 21e eeuw zijn de huizen met de meeste overlast geïsoleerd met overheidsgeld. Sinds 2008 is de rust weergekeerd en de vliegbasis omgeturnd tot Park Vliegbasis Soesterberg.