De trek naar buiten
Door de aanleg van spoorlijnen, stations en wegen eind 19e begin 20e eeuw begon de trek naar buiten een grote vlucht te nemen. Vooral fabrikanten en zakenlieden stichtten landgoederen en buitenhuizen op de woeste gronden. Ook herstellingsoorden en gezondheidskoloniën rezen als paddenstoelen uit de grond.
Projectontwikkelaars speelden – ook toen al – feilloos op die trend in. Met name de ‘Maatschappij Bosch en Duin Nv tot Exploitatie van Onroerende goederen’ heeft de basis gelegd voor het overgrote deel van het huidige Bosch en Duin. Het wegenpatroon en de kavelgrootte stammen in hoofdzaak van het ontwerp dat door deze maatschappij rond 1910 werd gerealiseerd.
De uitspanning Bosch en Duin – later De Hoefslag - werd in de loop der jaren een belangrijke pleisterplaats. Er kwamen ook een wijnhandel, J. Baas en Zn., en een bakker die al in 1929 werd verbouwd tot garage. In hetzelfde jaar doet de Utrechtse golfclub De Pan haar intrede.
Van groot belang in de ontwikkeling van Huis ter Heide is cacaofabrikant Johannes Blooker geweest. Hij was het die het wat dichter bebouwde Villapark Overplaats Zandbergen ontwikkelde. Ook liet hij naar een ontwerp van H. Copijn het Blookerpark met vijver aanleggen. Staande op de Amersfoortseweg is de doorkijk naar Oud Zandbergen een van de weinige overgebleven zichtassen in Nederland.
In 1923 werd Vereniging Bosch en Duin en omstreken opgericht in de ‘Uitspanning’ met het respectabele ledental van 55. Direct was er werk aan de winkel: onderhandelen met de gemeente over straatverlichting in het stikdonkere Bosch en Duin. Resultaat: 75 lichtpunten waaronder 7 op kruispunten. Wegen werden verbeterd, banken geplaatst en er kwam een politiepost. Voor de aanleg van gas heeft de vereniging 3 jaar moeten strijden, niet alleen met het gasbedrijf maar ook met bewoners die er de noodzaak niet van inzagen.
Tot grote ergernis van de bewoners waren zandafgravingen in de 30-ger jaren van de vorige eeuw aan de orde van de dag, ondanks een verbod van B en W.
Tijdens WO II is de vereniging ‘ondergedoken’.